Furry Friend Tag

Hee!

Na wekenlang opgesloten te zijn met alleen maar examenbundels ga ik weer eens wat op m’n blog zetten. Als kattenvrouwtje moest ik de Furry Friend Tag wel doen. Dus hier komen negen vragen over mijn katten met veel foto’s erbij ;D

• Wat zijn de namen van je huisdieren?

Mijn katten heten Emma en Siepie. Dit zijn recente foto's. Emma is het lapje en Siepie is zwart-wit. Mijn zusje heeft de namen bedacht. Emma is vernoemd naar Emma Watson en Siepie komt uit Jip en Janneke. Daar heet de kat ook Siepie. 

Wat voor soort dier is het en welk ras?

Het zijn twee heel lieve kattenbeesten en ze zijn Europese kortharen. We waren niet opzoek naar raskatten, maar we wilden gewoon leuke kittens. 

• Hoe lang heb je je huisdieren al?

We hebben Emma en Siep 28 november 2009 opgehaald. Dus we hebben ze nu 4,5 jaar. 

• Hoe kom je aan je huisdieren?

“Don’t try this at home”

We hebben Siep en Emma illegaal ons huis in gesmokkeld, we waren toen 14 en 12 jaar oud. Marieke (zusje) en ik wilden ons hele leven eigenlijk al een kat. Zo lang ik me kan herinneren heb ik daarover gezeurd, maar het mocht nooit van onze ouders... 

Op een dag, in oktober 2009, was ik ziek en zat ik een beetje te vervelen. Toen ging ik op marktplaats naar kittens zoeken, maar daar vond ik niks. Opeens bedacht ik dat ik in de plaatselijke krant een advertentie gezien had. Ik haal die krant tussen het oud-papier vandaan en zoek de advertentie op. “Gratis afhalen jonge katjes!” Ik ging bellen en er waren er nog twee niet gereserveerd en ik maak een afspraak om te komen kijken. Mijn moeder was inmiddels thuis gekomen en vond het heel raar dat ik “naar een vriendin moest voor huiswerk”. Marieke ging “even naar het dorp”. Dus wij fietsten samen naar de kittens toe. Het was 20 minuutjes fietsen en ondertussen bleef ik maar hoesten (want ik had echt griep). Bij het huis aangekomen zien we in de keuken een grote lapjeskat met vier pluizenbolletjes om haar heen. Twee zwart-witte, een zwarte en een lapje. Een zwart-witte en het lapje waren nog niet gereserveerd. Dus deze twee kittens gingen wij uitgebreid knuffelen. Toen we weggingen zeiden we dat we nog even zouden overleggen welke we gingen nemen.

Thuis aangekomen hadden we besloten om ze alle twee te nemen. Marieke vond het lapje leuker en ik de zwart-witte. Marieke had de namen bedacht: Emma en Siepie. Ze waren toen vier weken oud en eind november mochten we ze ophalen. Ondertussen hadden we stiekem kattenspulletjes gekocht (kattenbak, krabpaal, voerbakken, eten ect) en verstopt in ons huis. Onze ouders wisten het niet. Eigenlijk wist niemand het.

28 november was de dag, we gingen Emma en Siepie ophalen. Het was zaterdag en mijn moeder was bij mijn opa en oma, mijn vader was in de garage aan het sleutelen en mijn zus zat op haar kamer. We fietsten met een doos richting Bleiswijk. De mevrouw van katten vond het wel een beetje raar dat onze ouders er niet bij waren, maar gaf de kitttens gelijk mee. Dus we gingen weer naar huis. Marieke fietsen en ik achterop, want vooral Siepie wilde telkens zijn hoofdje uit de doos steken. Halverwege kwam de band van mijn schoudertas tussen het wiel van mijn fiets. Gelukkig vielen we niet, maar we kregen de band er ook niet uit. Het wiel kon ook niet meer draaien, dus Marieke sleepte die fiets mee en ik droeg de doos met de kittens. Gelukkig kwamen we een bekende tegen die de schouderband van mijn tas uit het wiel kon trekken en toen kon het wiel weer draaien. Fietsen lukte niet meer, maar zo liepen we richting Berkel.

Thuis aangekomen gingen we naar mijn kamer en Emma en Siep waren zo moe dat ze gelijk in slaap vielen op bed. We gingen naar beneden en zeiden dat we een verrassing hadden. Daarvoor moest iedereen even naar boven komen. Moeders dacht eerst dat ze nep waren en schrok wel toen ze echt bleken te zijn. Mijn vader zei alleen dat we zelf voor ze moesten zorgen. Na die eerste minuut vond iedereen ze super schattig. ’s Avonds begonnen ze aan een ontdekkingstocht door mijn kamer. 

Achteraf gezien best wel een raar verhaal. Dat een volwassene gewoon twee kittens mee geeft aan twee kinderen op een fiets. Maar we hebben echt geluk gehad dat we ze mochten houden. Ik denk niet dat alle ouders zo chill zouden reageren. 

• Hoe oud zijn je huisdieren?

Emma en Siepie zijn 4 jaar oud en ze worden in september 5 jaar. Emma is 29 september jarig en Siep 30 september. De moederpoes was ’s avonds begonnen met bevallen en Emma was de eerste en Siepie de laatste van het nestje. Dus vandaar dat ze niet op dezelfde dag geboren zijn.

• Wat is er zo grappig aan de persoonlijkheid van je huisdieren?

Siepie is heel brutaal en hongerig. Als er iets op de aanrecht staat, dan wil hij daaraan likken. Ook gaat hij bij andere mensen naar binnen. Toen ik een tijdje terug bij mijn overburen aan het oppassen was, kwam meneer schaamteloos naar binnen gewandeld en ging lekker zitten eten. Verder voelt Siepie zich koning van het plein. Mijn buren hadden een keer bezoek van mensen met een klein hondje en toen hoorden we opeens schreeuwen “die kat valt mijn hond aan!!”. Doordat Siepie een vechter is, heeft hij vaak wondjes. Ook heeft hij een scheurtje in zijn oor. Hier thuis gaat Siep gaat in rare houdingen liggen slapen, omdat hij moe is van zijn wilde kattenleven. 

Emma houdt ook heel veel van eten en kan heel erg zeuren. Ze is wel een volhouder, elke keer als mijn vader naar de keuken loopt dan rent ze er achter aan. Verder is Emma geen fan van andere katten en houdt ze de tuin goed in de gaten. Ze ligt of zit  vaak op de vensterbank en als ze een andere kat ziet begint ze keihard te mauwen.

Een vreemde gewoonte van Emma is, is dat ze in kledingkasten wil liggen. Dan gaat ze net zolang voor een kledingkast zitten mauwen totdat iemand de deur open doet en ze erin kan gaan liggen. 

Emma is wel een schatje voor mensen. Als iemand verdrietig is, dan komt Emma kopjes geven. Dat is wel heel lief. 

• Hoe belangrijk is de band die je hebt met je huisdieren?

Mijn katten zijn heel belangrijk voor mij en ik zou ze ook niet kunnen missen. Het zijn heel slimme beesten met een eigen karakter. Siep kan echt chagrijnig zijn en Emma kan heel bang zijn voor andere katten. Ik word rustig van het geluid van een spinnende kat. Echt een geluksmomentje op een dag. 

• Wat zijn je favoriete herinneringen die je hebt gehad met je huisdieren?

Toen Emma en Siep klein waren

De eerste dag dat iedereen weer naar school/werk moest hadden we Emma en Siep met eten en de kattenbak op mijn kamer gezet. Het hele huis leek ons te groot. Mijn zus was als eerste thuis en was met Emma naar de woonkamer gegaan. Ze kon Siep niet vinden. Dit vond ik heel raar, want hij kon toch niet weg zijn?! Ik ging mijn hele kamer doorzoeken, in de kast, in mijn laatjes, onder het bed. Na een tijdje ging ik maar op bed zitten en toen zag ik opeens heel klein kopje naast mijn kussen omhoog komen. Dat was Siepie! Mijn dekbed lag over mijn kussen heen, dus er was een soort holletje ontstaan waar hij was gaan liggen. 

Het was heel grappig toen mijn opa en oma Siepie en Emma ontmoetten. Siepie ging bij mijn opa opschoot liggen en opa begon allemaal verhalen te vertellen over de kat die hij als kind had. Hij was duidelijk een kattenliefhebber, oma wat minder. Emma ging in oma’s boodschappentas zitten en dit vond ze geen goed idee. Ook wilde ze Emma gaan wassen omdat ze dacht dat de vlek op haar pootje vuil was. We hebben nog heel vaak gelachen om deze dag.

Toen ze wat ouder waren

Siepie was een keer weggelopen van huis. We hadden briefjes opgehangen en het aan de hele buurt verteld. Na vijf weken zat hij vermagerd voor de deur. Dus het was een leuke dag dat hij zomaar opeens weer terug kwam!

Ik heb een aantal jaar kranten gelopen en dat was in mijn eigen wijk. Soms kwam ik dan opeens Siepie tegen. Als hij me gezien had, dan bleef hij de rest van de route achter me aan lopen. Echt heel grappig. 

• Welke koosnaampjes geef jij aan je huisdieren?

Siepie noem ik bijna altijd Siep. Soms ook Siepert of Lieverdje.

Emma noem ik meestal gewoon Emma. Koningin Emma, Em of Empie gebruik ik ook vaak. 

Zo, het is een behoorlijk lang verhaal geworden. Maarja, ik ben nu eenmaal een kattenvrouwtje :). Xx Jannie